تاثیر آموزش بر میزان آگاهی و نگرش بهورزان زن در خصوص یائسگی و مشکلات ناشی از آن

چکیده مقدمه : یائسگی مرحله ای طبیعی از زندگی زنان و به معنی قطع دائم قاعدگی و پایان یافتن دوره باروری در آنها است که در سن 45 تا 52 سالگی رخ می د هد . هدف: هدف این مطالعه تعیین تاثیر آموزش بر میزان آگاهی و نگرش بهورزان زن شهرستان های شرق استان گیلان در مورد یائسگی و مشکلات ناشی از آن در سال 1382 است. مواد و روش ها : 386 تن از بهورزان زن شهرستان های شرق استان گیلان که بر اساس نمونه گیری چند مرحله ای و با استفاده از فرمول حجم نمونه انتخاب شده بودند به پرسشنامه های سنجش آگاهی و نگرش در مورد یائسگی پاسخ دادند . نتایج: یافته های پژوهش نشان داد که قبل از آموزش 5/29% آنها از آگاهی خوب، 2/26%از آگاهی متوسط و3/44% از آگاهی ضعیف برخوردار بودند و بعد از آموزش این نتایج در سطح آگاهی خوب ،متوسط و ضعیف به ترتیب به2/85% و 2/13% و6/1%رسید .همچنین در مورد سطح نگرش به یائسگی قبل از آموزش 6/31% مثبت و63% خنثی و4/5% منفی بود که بعد از آموزش، نگرش مثبت به 4/97%و نگرش خنثی به 6/2% رسیدو هیچیک از افراد نگرش منفی نداشتند . نتیجه گیری :با توجه به نتایج بدست آمده آموزش بهورزان سبب ارتقای سطح آگاهی و بهبود سطح نگرش آنان درباره یائسگی و مشکلات ناشی ازآن می شود و بین میزان آگاهی و نگرش بهورزان با متغیرهای سن، سابقه کاری، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات و منابع کسب اطلاعات قبل و بعد از آموزش با p<0.000 ارتباط معنی دار وجود دارد . بنابراین اجرای برنامه های آموزشی بهترین راه تقویت بنیه علمی .تغییر در نگرش و توانمند سازی افراد و تقویت بنیه علمی آنان است .